81-

اين روزا حالم خوب نيست. خيلي عصبي شدم.دلم مي خواد يه دل سير با يكي حرف بزنم. ولي احساس مي كنم اضافي تر از اونيم كه... اينجا كسي نمياد. شايد خوبيش باشه. دلم مي خواد بگم اون شب كه رفتم بيمارستان چقدر ترسيده بودم. دلم مي خواد مثه يه دختر كوچولو توي بغل 81-...ادامه مطلب

تنهایی از آن نیست که آدم کسانی را در اطراف نداشته باشد، از این است که آدم نتواند چیزهایی را منتقل کند که مهم می پندارد،

از این است که آدم صاحب عقایدی باشد که برای دیگران پذیرفتنی نیست... اگر انسانی بیش ازدیگران بداند، تنها می شود!

کارل گوستاو یونگ

81-...

تنهایی از آن نیست که آدم کسانی را در اطراف نداشته باشد، از این است که آدم نتواند چیزهایی را منتقل کند که مهم می پندارد،

از این است که آدم صاحب عقایدی باشد که برای دیگران پذیرفتنی نیست... اگر انسانی بیش ازدیگران بداند، تنها می شود!

کارل گوستاو یونگ

81-...

تنهایی از آن نیست که آدم کسانی را در اطراف نداشته باشد، از این است که آدم نتواند چیزهایی را منتقل کند که مهم می پندارد،

از این است که آدم صاحب عقایدی باشد که برای دیگران پذیرفتنی نیست... اگر انسانی بیش ازدیگران بداند، تنها می شود!

کارل گوستاو یونگ

81-...

تنهایی از آن نیست که آدم کسانی را در اطراف نداشته باشد، از این است که آدم نتواند چیزهایی را منتقل کند که مهم می پندارد،

از این است که آدم صاحب عقایدی باشد که برای دیگران پذیرفتنی نیست... اگر انسانی بیش ازدیگران بداند، تنها می شود!

کارل گوستاو یونگ

81-...

تنهایی از آن نیست که آدم کسانی را در اطراف نداشته باشد، از این است که آدم نتواند چیزهایی را منتقل کند که مهم می پندارد،

از این است که آدم صاحب عقایدی باشد که برای دیگران پذیرفتنی نیست... اگر انسانی بیش ازدیگران بداند، تنها می شود!

کارل گوستاو یونگ

81-...

تنهایی از آن نیست که آدم کسانی را در اطراف نداشته باشد، از این است که آدم نتواند چیزهایی را منتقل کند که مهم می پندارد،

از این است که آدم صاحب عقایدی باشد که برای دیگران پذیرفتنی نیست... اگر انسانی بیش ازدیگران بداند، تنها می شود!

کارل گوستاو یونگ

81-...

4 سال میگذره...

4 سال که انگار درخلا سپری شد...

4 سال با احساسات متناقض...

4 سال سخت...

من تغییر کردم

بزرگ شدم

ساکت شدم

میخوام سعی کنم فراموش کنم و می خوام از نو شروع کنم...

81-...

توي تمام اين مدت خاطراتم رو توي مشتم نگه داشتم و بهشون نگاه كردم و از ترس از دست دادنشون هيچ تكوني نخوردم و اين قدر غرق شدم كه يادم رفت داره از بين انگشتام مي ريزه.

تمام اون چيزايي كه بازحمت ساخته بودم و براشون اهميت قائل بودم.... 

81-...

امسال براي آخرين بار بعد از 12 سال پشت نيمكت هاي مدرسه نشستم.بعد 7 سال اين آخرين باري بود كه با دوستايي كه دوسشون داشتم و روياهاي منو تشكيل مي دادن پشت ميز نشستم.7 سال توي سمپاد رويايي وصف ناپذير براي من.چيزي كه به خاطرش جنگيدم،تلاش كردم و بهش رسيدم 81-...ادامه مطلب